
Mambo No. 5 en knaloranje pionnen
Varsseveld – Toen de binnenzwembaden op 11 mei weer open mochten moest er gekeken worden naar hoe dit zo veilig mogelijk kon. Met maximaal dertig personen en een boel andere maatregelen konden de zwemlessen dan eindelijk weer beginnen.
Kwart voor negen ‘s ochtends beginnen de lessen in het Van Pallandtbad in Varsseveld. Niet allemaal even fris en fruitig staan de trainers, ook wel kaderleden genoemd, weer in hun blauwe polo aan het bad. Al staan ze er nu anders bij dan normaal. Inplaats van over de lengte wordt er nu over de breedte lesgegeven. Dit zodat iedereen anderhalve meter afstand kan houden. Deze afstand wordt voor de zwemmers met knal oranje pionnen aangegeven.
Wakker worden!
Het eerste uur is VOS, dit is een vervolg op het gewone snorkelen. En er is synchroon zwemmen, dit is dansen op muziek in het water. Eerst zwemmen alle kinderen zich even warm maar al gauw klinkt ‘Mambo No. 5’ door heel het zwembad. Synchroon is van start gegaan en de kinderen die VOS doen trekken gauw hun flippers aan. Vrolijk staat Laura Vriese op de kant de synchroon oefeningen te gebaren naar Relinde in het water. Af en toe hoor je termen als: ‘’koprol, kurkentrekker, oester of overslag’’ boven de muziek uitkomen. Iets minder vrolijk en enthousiast staan Jelle Kras, Bas Obdam en Hielke Evers de VOS opdrachten te geven. Ze ogen nog enigzins vermoeid. Maar na een half uurtje ‘’I like Angela, Pamela, Sandra and Rita’’ door de speakers is iedereen goed wakker en hangt er een vrolijke sfeer in het zwembad. Tussen het lesgeven door worden er over en weer grappen gemaakt die soms herhaald moeten worden vanwege de anderhalve meter afstand.
Ff doorbijten
Als het eerste uur om is komt het wisselen. De kinderen die klaar zijn moeten zo snel mogelijk omkleden, zonder eerst te douchen, en naar huis gaan. Er mogen maar dertig mensen in het zwembad zijn dus de nieuwe lichting moet wachten tot ze naar binnen mogen. Met kleerhangers wordt bijgehouden hoeveel mensen er binnen zijn en kleren mogen niet in de kleedhokken hangen maar moeten in het zwembad op stoelen op anderhalve meter afstand gelegd worden.
Als iedereen gewisseld is, is het tijd voor brevet. Het zwemmen op tijd. Omdat er nu over de breedte van het bad gezwommen moet worden wordt er soms langer nagedacht over een volgende opdracht. Laura kijkt af en toe naar de klok om te zien hoeveel opdrachten ze nog moet verzinnen voor het tijd is. Ze vertelt ‘’Toch ben ik blij dat we na acht weken niet trainen weer wat banen kunnen zwemmen, het gaat allemaal nog wat stroef, maar het is toch beter dan helemaal geen training.’’
Meedoen is belangrijker dan…
Het laatste uur zijn de kleine kinderen aan de beurt, de kikkers en de dolfijnen. Omdat zij jong zijn hoeven ze geen afstand van elkaar te houden. De kaderleden hebben er echter steeds meer moeite mee afstand te houden. Ze hebben al snel de neiging een stapje meer naar voren te zetten omdat ze niet verstaan wat er gezegd word. Ook is het soms moeilijk dingen voordoen of uitleggen op anderhalve meter afstand. De kinderen lijken het echter niet te merken. Ze zijn even vrolijk als anders en ze lijken het geen probleem te vinden om over de breedte te moeten zwemmen.
Nadat de ochtend om kwart over elf wordt afgesloten met een estafette, waarbij het meer om het plezier gaat dan om de winst, is het voor iedereen weer tijd om naar huis te gaan. Normaal zou er nu nog een nabespreking zijn waarbij de voortgang van de kinderen en andere actuele zaken besproken worden. Dit gaat nu niet door omdat dit een beetje moeilijk is met anderhalve meter afstand. Eenmaal buiten staat een deel van het kader nog even de verdere weekendplannen door te nemen, maar als ook dit klaar is stapt iedereen op de fiets en scheiden de wegen zich tot de volgende training.
Geschreven door Anna Weirath