Het eerste weekend van september was het weer zo ver. Het DOS jeugdkamp met dit jaar als thema feest! Om dit mega feest voor te bereiden was de organisatie al weken druk. Het kamp begon dan ook eigenlijk vrijdag al. De tent moest namelijk opgezet worden en de boodschappen moesten gedaan worden. s Avonds vroeg naar bed want in het weekend zou er van slapen niet veel komen.
Nadat zaterdagochtend alle ballonnen opgeblazen en de broodjes gesmeerd waren was het dan eindelijk tijd voor de kinderen om het kampterrein te betreden. Al gauw stonden alle tentjes en was het tijd om de mama’s en papa’s gedag te zeggen. Nu kon het feest echt gaan beginnen maar je kan natuurlijk niet naar een feest zonder een bijpassende party-outfit. Gelukkig had iedereen een wit t shirt mee die zo mooi, fout of creatief mogelijk versierd kon gaan worden. De bijdehante feestvarkens kozen voor teamwork en gingen al vingerverfend (lees: complete handen) aan de slag. Het oudste meidengroepje koos voor een eerbetoon aan Ellen en bij de andere twee groepen kon iedereen zelf helemaal los gaan met de verf. Volgens teamleider Hielke stond vooral de creatieve vrijheid hier centraal. Toen de shirts opgehangen waren om te drogen was inmiddels gelukkig de zon ook doorgebroken.
Dat kwam goed uit want waar wil je liever zijn met zo’n zonnetje dan lekker dobberend op het water?! Tijd om vlotten te gaan bouwen. Na een korte uitleg snel aan de slag. De oudere jongens hadden het vlot al snel af maar ook de veestfissen (deze spelfouten waren onderdeel van de naam 😊) hadden de basis al gauw klaar. Komen die platte knopen van de VOS en het snorkelen toch nog van pas. Van al dat bouwen krijg je het best warm dus tijd voor een ijsbreak en daarna snel het water op! Tot de brug en weer terug bleek voor de Party Zebra’s een hele uitdaging te zijn. Zo’n vlot gaat toch niet zo snel vooruit als niemand peddelt.
Eenmaal allemaal weer veilig op de kant, snel terug naar het kampterrein voor de bbq. Tijdens het wachten op de frikandellen hadden de feestvarkens de roomkaas en het stokbrood maar al vast opgegeten.
Na de bbq konden de feestoutfits uit de koffer getrokken worden want het was tijd voor de spelshow! Met als belangrijkste regel: als je op de bel drukt en je hebt het fout, moet je een liedje zingen. Wat resulteerde in dat de Party Zebra’s zo’n vier optredens weggegeven hebben. Zelfs Hielke kon er niet aan ontkomen en mocht zijn stembanden aan het werk zetten. Meezingen kon pluspunten opleveren dus dat werd dan ook door iedereen gedaan. Zo hard dat jurylid Marcel het zelfs midden in het bos nog kon horen (en dat is niet overdreven haha).
Door het zingen en dansen merkte niemand op dat het ondertussen toch best donker geworden was buiten. Nadat we gezellig neergeploft waren bij het kampvuur werd dit toch wel bruut onderbroken door het verdrietige verhaal van Heidy. Haar pop Bella was haar arm verloren door de schuld van jurylid Marcel en als de kinderen haar arm niet terug zouden vinden zou Bella wraak komen nemen. Dat laten die stoere dossers zich geen twee keer zeggen. Vol goede moed gingen ze op pad! Na wat gekke figuren in kliko’s, zwervers bij een tentje aan het water en de heksen werd het opeens wel heel erg donker net na de brug. Als daar maar niks gebeurd… tot daar toch ineens twee figuren met bladblazers de bosjes uit komen stormen. Het gegil van de meiden was in heel Ulft en omstreken te horen.
Na een bezoekje aan de grafdelvers. Waar William maar vast in zijn eigen graf is gaan liggen was het tijd het donkere bos in te gaan. In het pikkedonker werd iedereen hier geen moment rust gegund en werd de vraag “zijn we alweer bijna bij het kamp?” meerdere keren gesteld. Gelukkig wisten de feestvarkens Bella’s hand net voor we weer op het kamp aankwamen terug te vinden. Er werd nog een laatste keer gegild toen Bella opeens op de uitkijktoren verscheen, maar daarna konden we veilig doorlopen terug naar het kampvuur.
Langzaamaan wisten alle groepjes en de spoken hun weg naar het kamp te vinden en eenmaal bij het licht van het vuur leken die spoken toch opeens helemaal niet zo eng meer! Ondertussen was het laat geworden dus na het oppompen van een paar zachte luchtbedden was het toch echt tijd om te gaan slapen. De wekker stond namelijk op half 7!
De volgende ochtend vroeg Lara zich af waarom we eigenlijk zoooo vroeg op moesten staan. Toen niemand daar antwoord op kon geven werden de schouders een keer opgehaald. Achja we zijn nu toch wakker. Na wat ochtendgymnastiek om ook de laatste slaapkoppen wakker te schudden was het tijd om met z’n allen in de huifkar te stappen. Wederom konden er pluspunten verdiend worden voor het meezingen dus alle soorten verzoeknummertjes zijn voorbij gekomen. Het ging van Flemming met Automatisch naar Adele met Rolling in the Deep en van Hoempa Hoempa tot Engelbewaarder.
Bij het zwembad eerst even alle schoenen uit in de koepel want daar zat aardig wat modder onder. Daarna snel omkleden en een frisse duik nemen. De jongste twee groepen hadden de smaak te pakken want van alle matten en banden was binnen no time een mega vlot gebouwd. Helaas vliegt een uurtje zwemmen zo voorbij als het kader niet allemaal vervelende opdrachten heeft maar iedereen zelf vrij mag spelen. Snel aankleden en terug naar kamp voor ontbijt.
Na het ontbijt moest iedereen zijn gepimpte t shirt aandoen want het was tijd voor de bingo! Alleen geen saaie bingo, nee feestbingo. Doormiddel van opdrachten was het de bedoeling dat de groepjes zo snel mogelijk hun bingokaart vol kregen. Alle opdrachten waren ingedeeld in verschillende feestdagen categorieën zo was Jelle de pineut bij koningsdag: verf je groepsleiding oranje. Moest het groepje van Hielke bij sinterklaas schoenen zien te verzamelen waarbij alle schoenmaten samen het getal 666 diende te vormen en Jade en Charlotte werden omgetoverd tot kerstman. De veestfissen kregen de kans hun shirts te showen tijdens de catwalk en er werd voor verkoeling gezorgd door het gooien van bekers water tijdens het thema festival. Bij deze bingo kon er in plaats van de gebruikelijke fruitschaal patat verdiend worden. En dat had iedereen uiteraard verdiend!
Toen alle buikjes weer gevuld waren was het alweer tijd voor het laatste spel. Met zijn allen het bos in en het was de laatste kans om punten te scoren dus iedereen was bloed fanatiek! Jelle gaf steeds een opdracht en de groep die die het snelst of het best uitvoerde kon een punt krijgen. Het begon rustig met het maken van het Dos logo door middel van takjes en het verzamelen van dennenappels. Maar al gauw was de opdracht om Williams sokken terug naar Jelle te brengen. William zette het op een sprinten en al gauw stormde er zo’n twintig kinderen achter hem aan. Felin wist met de bruine sokken die wit hoorden te zijn terug te komen. Yannick kwam terug met een kleine schaafwond door de helaas mislukte poging.
Nu de laatste punten verdeeld waren was het tijd om terug te gaan naar kamp waar de papa’s en mama’s al bij de poort stonden te wachten. Voor de winnaar bekend gemaakt werd kon er eerst nog een andere prijs uitgereikt worden. Namelijk die voor de eerste tien aanmeldingen! Daarna had iedereen lang genoeg in spanning gezeten en werd het woord overgedragen aan de jury. Het lag dit jaar heel dicht bij elkaar en in plaats van één winnaar waren er zelfs twee! De bijdehante feestvarkens en de veestfissen gingen er samen met de winst vandoor! Helaas betekende deze onthulling ook dat het kamp afgelopen was. Moe maar voldaan werden de luchtbedden leeg gelaten, de tenten afgebroken en alle kleding bij elkaar gezocht. Nog even gedag zwaaien naar je groepsleiding en tijd om naar huis te gaan. Het aftellen naar volgend jaar kan beginnen!
Bekijk hier de complete fotorapportage terug: